به نقل از «خبرگزاری برنا»

همه چیز درباره پیوند مدفوع

تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۲۴۶۰۰

آماری که به تازگی منتشر شده نشان می‌دهد ۱۵درصد از زوج‌هایی ایرانی توانایی باروری ندارند! خیلی از مشکلات مربوط به آقایان است و این مطلب به این مساله می‌پردازد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ از بین تمام انواع عمل‌های پیوند که در حال حاضر انجام می‌شود پیوند مدفوع عجیب‌ترین پیوندی است که یک بیمار می‌تواند دریافت کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما در حقیقت این پیوند می‌تواند یکی از مهم‌ترین اقدامات درمانی باشد چرا که به عنوان راه‌حلی برای مشکل مقاومت دارویی که شاخه‌های مختلف پزشکی را تحت تأثیر قرار داده، مطرح است.

پیوند مدفوع نوعی از درمان به نام باکتری‌درمانی است که طی آن از باکتری‌های بی‌ضرر برای حذف باکتری‌های بیماری‌زا در بدن استفاده می‌شود. پیوند مدفوع یعنی قرار دادن مدفوع صاف و رقیق‌شده فردی با روده سالم در روده بزرگ یک بیمار!

علاوه بر درمان عفونت، باکتری‌درمانی از بر هم خوردن ترکیب باکتری‌های مفید حاضر در بدن جلوگیری می‌کند، کاری که آنتی‌بیوتیک‌ها قادر به انجام آن نیستند. یک ماجرای جالب که در منابع مختلف اخبار سلامتی منعکس شد، مورد خانمی بود که پس از دریافت پیوند مدفوع از یک دهنده با وزن اضافی، دچار چاقی شد.

برای بسیاری از افراد این ماجرا اولین باری بود که درمان با پیوند مدفوع به گوششان خورد. اما این شیوه دقیقا چطور کار می‌کند؟ از کجا آمده است؟ چرا از آن استفاده می‌شود و چرا قبل از دیگر روش‌ها توسط پزشکان پیشنهاد می‌شود؟ در این مقاله ما سعی می‌کنیم به این سؤالات پاسخ دهیم.

خاستگاه پیوند مدفوع

اولین مثال پیوند مدفوع را می‌توان در چین، در قرن چهارم میلادی جستجو کرد که نوشتار‌های آن زمان به استفاده از پیوند مدفوع در درمان مسمومیت غذایی و اسهال اشاره می‌کنند. بعد‌ها در قرن شانزدهم، گیاه‌شناس معروف لی شیزن بیماری‌های گوارشی را با استفاده از دارویی به نام «سوپ زرد» یا «شربت طلایی» درمان می‌کرد. این ماده حاوی مدفوع تازه، خشک شده و یا تخمیر شده بود. در دامپزشکی قرن شانزدهم، روشی درمانی روی چهارپایان نشخوارکننده انجام می‌شد که امروزه نیز از آن استفاده می‌شود. در این روش میکروارگانیسم‌ها از معده حیوانات دهنده سالم به حیوانات بیمار منتقل می‌شوند.

طی جنگ جهانی دوم، سربازان آلمانی گزارش کردند که برای درمان اسهال خونی باکتریایی، به طور مؤثر از مدفوع تازه شتر استفاده می‌کردند. استفاده از مدفوع در درمان بیماری‌ها ریشه عمیقی در تاریخ پزشکی دارد و به عنوان روشی مؤثر از قرن چهارم تا قرن حاضر شناخته می‌شود. از آن زمان پزشکی پیشرفت زیادی کرده و روش‌های استفاده از مدفوع از روز‌های لی شیزن تا زمان حاضر بسیار پالایش شده‌اند.

پیوند مدفوع چگونه کار می‌کند؟

امروزه پیوند مدفوع عملی نسبتا ساده است. این روش با یک دهنده سالم شروع می‌شود که نمونه مدفوع خود را جهت استفاده اهداء می‌کند. سپس نمونه مدفوع با محلول خاصی مخلوط می‌شود و برای جداسازی ذرات بزرگتر قبل از پیوند به بیمار صاف می‌شود.

راه‌های متعددی برای قرار دادن نمونه درون بدن بیمار وجود دارد. پزشکان می‌توانند از تنقیه، آندوسکوپ، کولونوسکوپ و یا سیگمویدسکوپ استفاده کنند. هیچ‌کدام از این روش‌ها به دیگری برتری ندارد و شرایط بیمار برای تعیین روش مورد استفاده در نظر گرفته می‌شود. میکروارگانیسم‌هایی که در روده یافت می‌شوند، نقش مهمی در سلامت نگه داشتن ما بازی می‌کنند.

مشکل باکتری کلستریدیوم دیفیسیل

در حال حاضر استفاده از پیوند مدفوع برای درمان بیمارانی که از عفونت با کلستریدیوم دیفیسیل رنج می‌برند مرسوم است. این عفونت بر اثر کمبود باکتری‌های مفید و طبیعی دستگاه گوارش ایجاد می‌شود و به غشای پوشاننده روده حمله می‌کند. علائمی که توسط کلستریدیوم دیفیسیل ایجاد می‌شود شامل اسهال و درد شکم است.

این عفونت اغلب در افرادی که برای درمان عفونتی دیگر از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند، بروز می‌کند. با اینکه آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند برای درمان عفونت‌ها استفاده شوند، می‌توانند اثرات جانبی مضری روی باکتری‌های مفید ساکن روده داشته و خود باعث بروز عفونتی دیگر شوند.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: جنگ جهانی دوم درمان درمان بیماری مشکلات وزن پیوند مدفوع پیوند مدفوع برای درمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۲۴۶۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقال خون فارغ از گروه خونی ممکن می‌شود

پژوهشگران یک گام به حذف مشکل لزوم هماهنگی گروه خونی اهدا کننده و دریافت کننده نزدیک شده‌اند، چرا که آنزیمی را از یک باکتری معمولی در روده کشف کرده‌اند که می‌تواند عامل گروه خونی را از بین ببرد.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران با استفاده از آنزیم‌های تولید شده توسط باکتری‌هایی که تقریباً همه انسان‌ها در روده خود دارند، آنتی‌ژن‌هایی را از گلبول‌های قرمز که گروه خون را تعیین می‌کنند، حذف کردند و به تولید خون جهانی نزدیک شدند.

کمبود جهانی ذخایر خون مورد نیاز برای انتقال خون به دلیل عواملی مانند جمعیت سالخورده، تقاضای روزافزون و کمبود اهداکنندگان وجود دارد. با این حال حتی اگر خون کافی نیز وجود داشته باشد، انتقال خون ساده نیست، چرا که خون اهدا کننده باید با دریافت کننده هماهنگ باشد.

گروه‌های خونی A، B، یا AB با حضور آنتی‌ژن‌های A و B متصل به زنجیره‌های قند(الیگوساکارید) روی سطح گلبول‌های قرمز مشخص می‌شوند. سلول‌های خونی در گروه O فاقد آنتی‌ژن هستند. هنگامی که تزریق خون انجام می‌شود، گروه‌های خون اهدا کننده و گیرنده باید مطابقت داشته باشند. در غیر این صورت، سیستم ایمنی به سلول‌های خونی جدید الورود حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد و باعث واکنش بالقوه کشنده می‌شود.

اکنون پژوهشگران دانشگاه فنی دانمارک(DTU) و دانشگاه لوند(Lund) سوئد، از آنزیم‌های تولید شده توسط یک باکتری معمولی روده برای حذف آنتی‌ژن‌های A و B از گلبول‌های قرمز خون استفاده کرده‌اند که آنها را یک قدم به ساخت خون جهانی نزدیک‌تر کرده‌ است.

ماهر ابو هاشم نویسنده این مطالعه و دانشمند بخش بیوتکنولوژی و زیست پزشکی دانشگاه فنی دانمارک می‌گوید: برای اولین بار، ترکیب‌های آنزیمی جدید نه تنها آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، بلکه انواع گسترش یافته‌ای را که قبلاً برای ایمنی انتقال خون مشکل‌ساز شناخته نبودند نیز حذف می‌کنند.

همانطور که گفته شد، اصطلاح «گروه خون» به ترکیبی از آنتی‌ژن‌های موجود در سطح گلبول‌های قرمز خون فرد اشاره دارد. منظور ابوهاشم از انواع گسترش یافته، آنتی‌ژن‌های گروه خونی است که از بیش از ۱۲۰ سال پیش کشف شده است.

انجمن بین‌المللی انتقال خون(ISBT)، سیستم گروه خونی را به عنوان یک سیستم ژنتیکی گسسته از یک یا چند آنتی‌ژن تعریف می‌کند. تا نوامبر ۲۰۲۳ به گفته پژوهشگران ۴۵ سیستم گروه خونی شناخته شده حاوی ۳۶۲ آنتی‌ژن گلبول قرمز وجود داشت که از نظر ژنتیکی توسط ۵۰ ژن تعیین می‌شوند.

باکتری مورد مطالعه پژوهشگران که ساکن معمولی روده سالم انسان است، آکرمانسیا موسینیفیلا(Akkermansia muciniphila) نام دارد و جزء اصلی مخاطی پوشش داخلی روده را تولید می‌کند. این باکتری از آنزیم‌ها برای تجزیه موسین‌ها و ایجاد منبع کربن، نیتروژن و انرژی استفاده می‌کند.

به گفته پژوهشگران، این باکتری به شکل اتفاقی، علاوه بر ظاهر شدن روی گلبول‌های قرمز، آنتی‌ژن‌های گروه خونی نیز در پوشش مخاطی روده وجود دارد.

ابوهاشم می‌گوید: آنچه در مورد مخاط روده خاص است این است که باکتری‌ها که قادر به زندگی بر روی این ماده هستند، اغلب دارای آنزیم‌های سفارشی برای تجزیه ساختارهای قند مخاطی هستند که شامل آنتی‌ژن‌های گروه‌های خونی است.

پژوهشگران ۲۴ آنزیم باکتریایی را روی صدها نمونه خون آزمایش کردند و دریافتند که در تبدیل خون گروه A و B به خون جهانی بسیار کارآمد هستند. ضمن اینکه عملکرد آنها در برابر آنتی‌ژن‌های B موثرتر از آنتی‌ژن‌های A بود.

ابوهاشم می‌گوید: ما به توانایی تولید خون جهانی از اهداکنندگان گروه B نزدیک هستیم، در حالی که هنوز کار برای تبدیل خون پیچیده‌تر گروه A وجود دارد. تمرکز ما اکنون این است که با جزئیات بررسی کنیم که آیا موانع دیگری وجود دارد یا خیر و چگونه می‌توانیم آنزیم‌های خود را برای رسیدن به هدف نهایی تولید خون جهانی بهبود بخشیم.

پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های آنها پیامدهای مهمی برای آینده انتقال خون دارد.

مارتین اولسون دیگر نویسنده این مطالعه گفت: خون جهانی استفاده کارآمدتری از خون اهدایی کنونی دارد و همچنین از تزریق اشتباه خون که می‌تواند عوارض کشنده‌ای داشته باشد، جلوگیری می‌کند.

وی افزود: زمانی که ما بتوانیم یک خون جهانی ایجاد کنیم، حمل و نقل و تزریق فرآورده‌های خونی ایمن را ساده می‌کنیم و در عین حال ضایعات خون را به حداقل می‌رسانیم.

گفتنی است که پژوهشگران در مطالعه خود به فاکتور Rh اشاره‌ای نکرده اند. علاوه بر گروه خونی، خون به عنوان Rh مثبت(گلبول‌های قرمز خون حامل آنتی‌ژن Rh) یا Rh منفی(گلبول‌های قرمز فاقد آنتی‌ژن Rh) طبقه‌بندی می‌شود. به عنوان مثال ممکن است شخصی بگوید گروه خونی من «AB منفی» است.

انتقال خون Rh مثبت به یک اهدا کننده Rh منفی باعث می‌شود که بدن دریافت کننده آنتی‌بادی‌های ضد Rh تولید کند و در صورت تزریق بعدی خون ممکن است واکنشی مشابه با تزریق خون گروه A به یک فرد دارای گروه خونی B ایجاد کند و منجر به تخریب سلول‌های خون وی شود.

پژوهشگران برای ثبت اختراع در مورد این آنزیم‌های جدید و روش ابداعی خود درخواست داده‌اند. آنها انتظار دارند که در طول سه سال و نیم آینده مطالعات خود را ادامه دهند و سپس به سراغ آزمایشات کنترل شده روی بیماران بروند.

این مطالعه در مجله Nature Microbiology منتشر شده است.

انتهای پیام