به نقل از «صراط نیوز»

پیوند مدفوع؛ درمان جالب مشکلات گوارشی +تصاویر

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۹۴۰۹۱

صراط:

«لارا تامپسون»، ۲۶ ساله بود که زندگی‌اش عوض شد. در ابتدای سال ۲۰۰۸، او مقیم «رُد آیلند» بود و در یک پژوهشکده پیشگیری از ایدز کار می‌کرد که ناگهان دچار بیماری اسهال و استفراغ شد.

به گزارش تابناک باتو او در ابتدا فکر کرد که دستگاه گوارشش دچار عفونت ویروسی شده یا نظم دستگاه گوارشش به خاطر استرس به هم ریخته و بنابراین تصور نمی‌کرد که مشکل‌اش، بیش از چند روز ادامه پیدا کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فواید استفاده از پروبیوتیک‌ها متعدد هستند: جلوگیری از رشد باکتری‌های زیان‌آور – کاهش کلسترول خون – کاهش مشکلات گوارشی افرادی که نمی‌توانند قند شیر را تحمل کنند- جلوگیری از سرطان روده – افزایش قدرت پاسخگویی دستگاه ایمنی به تحریکات خارجی، تولید ریزمغذی‌ها و …

لارا تنها بیماری نیست که تحت این پیوند خاص قرار گرفته است. در حال حاضر شماری از پزشکان و بیماران تلاش دارند که پژوهش‌های بیشتری در مورد پیوند مدفوع انجام دهند و این شیوه درمانی را استاندارد کنند.

اما جا انداختن این شیوه درمانی چندان ساده نیست و در حال حاضر درمانی است که توسط متخصصان بیماری‌های دستگاه گوارش فقط در مراکز درمانی خاص و برای بیمارانی که مسئله را درک می‌کنند، انجام می‌شود.

برای اینکه پیوند مدفوع از سوی جمعیت بیشتری مورد پذیرش قرار بگیرد، باید پژوهش‌های بالینی بیشتری صورت بگیرد تا نتایج درمانی دریافت‌کنندگان پیوند مدفوع با کسانی که بدون پیوند، درمان می‌شوند، مورد مقایسه قرار بگیرند. البته نخست باید سازمان غذا و داروی آمریکا، مجوز شروع این پژوهش‌ها را بدهد و از آنجا که این سازمان به صورت معمول فقط داروها، دستگاه‌ها و فراورده‌های زیستی و بافتی را مورد بررسی قرار می‌دهند، ممکن است پیوند مدفوع با هیچ یک از قوانین فعلی این سازمان همخوان نباشد.

اما این طور نشد و لارا در عرض سه هفته، بین ۷ تا ۹ کیلوگرم از وزنش کم شد. به خاطر اسهال شدید، مجبور بود هر آن که احساس دفع به او دست می‌داد به دستشویی برود و نمی‌توانست سر کارش برود.

وقتی او با یک پزشک مشورت کرد متوجه شد که مشکل‌اش چیزی بیشتر از یک عفونت ساده ویروسی است. معلوم شد که دستگاه گوارش او با یک باکتری به نام کلستردیوم دیفیشیل Clostridium difficile آلوده شده است. به خاطر وجود مقاومت آنتی‌بیوتیکی، درمان عفونت با این باکتری دشوار است.

پزشکان، نخست او را با مترونیدازول درمان کردند که آثار جانبی نامطلوبی مثل تهوع و تشدید سردرد میگرنی را در لارا در پی داشت و منجر به درمان او نشد. داروی بعدی که برای تجویز شد، ونکومایسین بود که یک آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف به حساب می‌آید. این آنتی‌بیوتیک هم مؤثر نشد و درمان با ونکومایسین باعث شد که عفونت قارچی هم بگیرد.

اوضاع برای لارا بدتر می‌شد و مسئولان محل کار او، از آنجا که می‌ترسیدند او عفونت را به بیماران حساس مبتلا به ایدز منتقل کند و شرایط این بیماران را بحرانی کند، از او خواستند که در محل کار حاضر نشود.

چندین ماه، اوضاع به همین روال ادامه یافت، انواع رژیم‌های دارویی برای لارا تجویز می‌شد و هیچ کدام موثر واقع نمی‌شدند، مو‌های لارا شروع به ریزش کرد و عضلاتش تحلیل رفتند. تا تابستان سال بعد او ۱۸ کیلوگرم از وزنش را از دست داده بود و ناامید شده بود.

اینجا بود که او در اینترنت دنبال درمان‌های جایگزین جستجو کرد تا اینکه به توضیحاتی در مورد یک شیوه درمانی خاض برخورد که در آن از هیچ دارویی استفاده نمی‌شد. این درمان عجیب، عبارت بود از «پیوند مدفوع»!

بله! اشتباه نخواندید: پیوند مدفوع یعنی قرار دادن مدفوع صاف و رقیق‌شده فردی با روده سالم در روده بزرگ یک بیمار!

این کار به این منظور انجام می‌شود که کلونی یا جمعیت باکتریایی یک بیمار با یک کلونی تازه و متفاوت جایگزین شود.

لارا در این زمان چیزی برای از دست دادن نداشت و می‌خواست این درمان را امتحان کند. در این زمان او تقریبا بیشتر اوقات خود را در دستشویی می‌گذارند، گریه می‌کرد و دچار مشکل روحی شده بود.

او از چیز‌هایی که پیدا کرده بود، پرینت گرفت و پزشکی را پیدا کرد که آشنا باین شیوه درمانی بود. این پزشک «کالین کلی»، یک متخصص بیماری‌های دستگاه گوارش بود.

در اواخر اکتبر سال ۲۰۰۸، پیوند مدفوع به صورت سرپایی روی لارا انجام شد. مثل یک کولونوسکوپی، لارا قبل از پیوند، دارو‌های ملینی استفاده کرد که روده‌اش را پاک کرد. نامزد لارا هم دهنده مدفوع شد!

تنها در عرض دو ساعت بعد از پیوند مدفوع، لارا حس کرد که بهتر شده است و با گذشت سه سال از این پیوند، دیگر او دچار عفونت مجدد با کلستردیوم دیفیشیل نشده است.

روده بزرگ همه ما مملو از باکتری‌هایی است که با ما همزیستی دارند و بیماری‌زا نیستند، این باکتری‌های عرصه را برای رشد باکتری‌های بیماری‌زا تنگ می‌کنند. این جمعیت باکتریایی سودمند که به آن‌ها فلورای نرمال روده بزرگ هم گفته می‌شود، تا زمانی که ترکیب طبیعی خود را داشته باشند، باعث مقاومت ما نسبت به عفونت با باکتری‌های مثل کلستردیوم می‌شوند. اما هر زمان که به عللی این ترکیب طبیعی به هم بخورد، روده ما مستعد بیمار شدن با باکتری‌های بیماری‌زا می‌شود.

اینجاست که «پیوند مدفوع» معنی پیدا می‌کند. دهنده نمونه مدفوع بهتر است یک آشنای نزدیک بیمار باشد، مدفوع صاف‌شده حاوی فلور میکروبی دهنده است که می‌توان آن را به شخص انما کرد یا با یک لوله بینی-معده وارد روده باریک شخص کرد.

البته پیوند مدفوع علاوه بر کاربرد درمانی در عفونت روده با کلستریدیوم در درمان بیماری کولیت اولسراتیو که شکلی از بیماری التهابی روده است، هم کاربرد پیدا کرده است.

دکتر الکساندر کروتس، یکی از پزشکانی است که تحقیقات زیادی در زمینه پیوند مدفوع انجام داده است

صحبت از باکتری‌ها مفید کردیم، آیا راهی نیست که بتوان این باکتری‌های مفید را به شکل دیگری به بدن انتقال داد؟ آیا فقط بیماران در موارد خاص باید به استفاده از باکتری‌های مفید روده‌ای فکر کنند؟

در اینجا لازم است، شما را با اصطلاحی به نام «پروبیوتیک» آشنا کنم، احتمال دارد که شما تبلیغات ماست‌های پروبیوتیک را دیده باشید و این اصطلاح قبلا به گوشتان خورده باشد.

پروبیوتیک‌ها، مکمل‌های غذایی هستند که حاوی میکروب‌های زنده‌ای سودمندی هستند که باعث تغییر مطلوب در توازن میکروبی روده می‌شوند.

فواید استفاده از پروبیوتیک‌ها متعدد هستند: جلوگیری از رشد باکتری‌های زیان‌آور – کاهش کلسترول خون – کاهش مشکلات گوارشی افرادی که نمی‌توانند قند شیر را تحمل کنند- جلوگیری از سرطان روده – افزایش قدرت پاسخگویی دستگاه ایمنی به تحریکات خارجی، تولید ریزمغذی‌ها و …

لارا تنها بیماری نیست که تحت این پیوند خاص قرار گرفته است. در حال حاضر شماری از پزشکان و بیماران تلاش دارند که پژوهش‌های بیشتری در مورد پیوند مدفوع انجام دهند و این شیوه درمانی را استاندارد کنند.

اما جا انداختن این شیوه درمانی چندان ساده نیست و در حال حاضر درمانی است که توسط متخصصان بیماری‌های دستگاه گوارش فقط در مراکز درمانی خاص و برای بیمارانی که مسئله را درک می‌کنند، انجام می‌شود.

برای اینکه پیوند مدفوع از سوی جمعیت بیشتری مورد پذیرش قرار بگیرد، باید پژوهش‌های بالینی بیشتری صورت بگیرد تا نتایج درمانی دریافت‌کنندگان پیوند مدفوع با کسانی که بدون پیوند، درمان می‌شوند، مورد مقایسه قرار بگیرند. البته نخست باید سازمان غذا و داروی آمریکا، مجوز شروع این پژوهش‌ها را بدهد و از آنجا که این سازمان به صورت معمول فقط داروها، دستگاه‌ها و فراورده‌های زیستی و بافتی را مورد بررسی قرار می‌دهند، ممکن است پیوند مدفوع با هیچ یک از قوانین فعلی این سازمان همخوان نباشد.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: سلامت گوارش صراط بیماری های دستگاه گوارش شیوه درمانی پیوند مدفوع رشد باکتری مشکلات گوارشی پروبیوتیک ها انجام می شود باکتری ها حال حاضر روده بزرگ بیماری زا پژوهش ها یک بیمار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۹۴۰۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زالو واقعا می‌تواند درمان کننده باشد؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بشر قرن بیست و یکم بیش از هر زمان دیگری در تاریخ به دنبال ارتقاء سطح کیفیت زیست فردی و اجتماعی‌ست. سطح رفاه ارتقاء یافته و همین امر علی‌رغم تمامی مواهبش دارای مشکلاتی جدی نیز هست. امروزه دخالت بیمار در نوع انتخاب روش درمان و مصرف دارو به معضلی تبدیل شده که خسارات جبران‌ناپذیری به همراه دارد. از عمل‌های زیبایی گرفته تا درمان‌های متنوع و مختلف سنتی و طب گیاهی آنقدر در این روزها شایع شده که لزوم شناخت و آگاهی از شرایط درمانی یا برعکس، آسیب‌رسان بسیاری از این روش‌ها بیش از پیش نمود یافته است. از اینرو در شماره‌هایی سریالی به اطلاع‌رسانی در خصوص پرکاربردترین روش‌های درمانی از این دست خواهیم پرداخت.

بیشتر بخوانید: عرضه زالوی تاییدشده در داروخانه‌ها

تقریبا همه با «زالو درمانی» آشنا هستیم و بسیار در این مورد شنیده‌ایم یا خود نیز این روش درمانی را امتحان کرده‌ایم. اصولا آیا زالو درمانی، درمان است؟ آیا مورد تایید علم روز پزشکی است؟ عوارض دارد یا خیر؟

این روزها خبرهایی مبنی بر انتقال بیماری‌هایی نظیر هپاتیت و ایدز از طریق زالو درمانی شایع شده است. اهمیت این موضوع ما را بر آن داشت تا در این خصوص با دکتر مریم مقیمی متخصص طب سنتی گفت‌وگو کنیم که در ادامه می‌خوانید:

در آغاز گفت‌وگو درباره مبنای علمی زالودرمانی و این که در علم پزشکی چه قدر مورد تایید است، بفرمایید؟

اکثر کشورهای دنیا از زالودرمانی استفاده می‌کنند. اگر کسی بخواهد مطمئن شود، کلمه leech therapy را سایت‌های معتبر پزشکی مثل google scholar و pubmed جستجو کند، می‌بیند که چه قدر مقالات در طب رایج در زمینه زالو درمانی در بسیاری از کشورهای دنیا نوشته شده است.

تاثیرات زالو درمانی در مکانیسم بدن چگونه است؟

زالو مواد زائد در خون را می‌مکد. همچنین در بزاق‌ زالو موادی وجود دارد که تا مدتی در بدن می‌ماند و مانع از لخته شدن خون می‌شود. در کشورهای دیگر بیشتر در پیوندهای پوستی و جراحی‌ها از زالودرمانی استفاده می‌شود تا مانع لخته شدن خون شود و عمل پیوند به درستی صورت بگیرد. در طب سنتی ایرانی علاوه بر موارد بالا، در موارد دیگری هم از زالودرمانی استفاده می‌شود. یکی از این موارد خارج کردن مواد زائد از یک موضع است. برای مثال کسی که جوش صورت دارد بعد از پاکسازی کلی بدن و استفاده از داروهای خوراکی ممکن است در موضع‌هایی از صورت هنوز جوش باقی مانده باشد، روی آن مواضع زالو می‌گذاریم، تا زالو آن موضع را از مواد زائد پاک کند. البته مریض باید شرایط لازم مانند نداشتن کم‌خونی و توانایی انجام آن را داشته باشد.

در بسیاری از موارد مریض با علامت سردرد به ما مراجعه می‌کند در اینجا درمان ما فقط زالو درمانی نیست. یعنی اول پاکسازی کلی بدن انجام می‌دهیم تا مواد زائد به طور کامل از بدن پاک شود. سپس برای فردی که سردرد دارد پشت گوش‌اش زالو می‌گذاریم تا زالو مواد زائدی که در پاکسازی کلی از بدن خارج نشده است از موضع سر خارج کند. زالو معمولا تا شعاع ۲۰ سانتی خود را پاکسازی می‌کند. بنابراین برای پاکسازی موضع‌ای از زالو استفاده می‌کنیم. خیلی‌ها فکر می‌کنند بسیاری از بیماری‌ها فقط با زالو درمانی، درمان می‌شود. اما این گونه نیست قبل از زالو درمانی یک پاکسازی قوی به طور معمول لازم است بعد زالو را روی آن موضع قرار می‌دهیم تا اگر ماده‌ای باقی مانده باشد آن موضع پاکسازی شود.

درباره بیماری‌های دیگری که می‌توان از زالو درمانی برای آن‌ها استفاده کرد توضیح دهید؟

برای انواع مختلف بیماری‌های پوستی، سردردها، مشکلات چشمی، دیابت یا کسانی که مشکل عروقی دارند معمولا بعد از پاکسازی کلی، از زالو درمانی استفاده می‌کنیم. برای مثال فردی که در اثر دیابت چشم‌اش دچار مشکل شده بعد از پاکسازی کلی و کنترل دیابت، زالودرمانی هم می‌توانیم در ناحیه چشم‌اش انجام دهیم.

زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آن‌ها زالو درمانی است.

کسانی که در قسمت‌های مختلف بدن‌شان مشکل عروقی دارند. برای مثال کسانی که زخم پای دیابتی دارند. برای این افراد در ابتدا قند را کنترل می‌کنیم، پاکسازی کامل را انجام می‌دهیم زخم را اگر بافت مرده داشته باشد حتما بافت مرده باید خارج شود. یک زخم تمیز را علاو بر این که درمان‌های موضعی انجام می‌دهیم برای خون رسانی بهتر زالو درمانی هم انجام می‌دهیم. چرا که یکی از مشکلاتی که در دیابت داریم عدم خون رسانی خوب است. همان‌طور که قبلا هم گفتم زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آن‌ها زالو درمانی است. خیلی وقت‌ها در گرفتگی‌های عروق قلبی و بیمارهای قلبی مریض اول باید به پزشک متخصص قلب مراجعه کند تا موارد اورژانسی رد شود. اگر دکتر قلب داروهاش را داد بیمار داروهای پزشک قلب‌اش را مصرف می‌کند. افرادی که گرفتگی عروق دارند می‌توانیم در کنار طب رایج، زالو درمانی هم روی قفسه سینه برای آن‌ها انجام دهیم تا کمک کند خون رسانی عروق بیشتر شود و مشکل گرفتگی عروق حل شود.

چه کسانی نمی‌توانند از زالو درمانی استفاده کنند؟

بستگی به شرایط بیمار دارد. برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد. ما قوَت را با توجه به شرایط مزاج و نبض مریض می‌سنجیم کسی که نیرو و توانایی خوبی داشته باشد و کم‌خونی نداشته باشد معمولا می‌تواند از زالو درمانی استفاده کند.

اهمیت سن افراد در زالودرمانی چیست؟

سن افراد مهم است. برای مثال برای نوزادان معمولا زالو درمانی انجام نمی‌دهیم یا در افرادی که خیلی پیر هستند و در اثر کهولت سن بسیار کم توان باشند ممکن است نتوانیم از زالو درمانی استفاده کنیم. بنابراین در این افراد، معمولا از راه‌های درمانی دیگر استفاده می‌کنیم بنابراین اگر لازم باشد و فرد توانایی انجام آن را داشته باشد زالو درمانی را انجام می‌دهیم .در بچه‌های ۲سال به بالا اگر ضرورت داشته باشد انجام می‌دهیم.

برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد.

افراد مسنی که مشکلات واریس دارند زالو درمانی مفید است؟

زالو درمانی یکی از راههای درمان‌ واریس است. منتها در قدم اول پاکسازی کلی انجام می‌دهیم. بعد مریض ۱۰ یا ۲۰ روز داروهاش را که استفاده کرد زالو درمانی را شروع می‌کنیم. در سنین بالا بستگی به قوت مریض و تشخیص پزشک دارد. اگر مریض کم خونی دارد یا قوت لازم را ندارد. معمولا برای این افراد زالو درمانی انجام نمی‌دهیم سعی می‌کنیم ازدرمان‌های دیگری استفاده کنیم.

شایعاتی وجود دارد که بیماری‌های ایدز و هپاتیت از طریق زالودرمانی انتقال می‌یابد؟

زالو درمانی اگر در مراکز پزشکی معتبر انجام شود، هر زالو برای یک نفر استفاده می‌شود. بعد از این‌که زالو خون را مکید و کارش تمام شد جلوی چشم بیمار از بین می رود. این گونه نیست که زالو نگهداری شود و برای کس دیگری استفاده شود. در صورتی باعث انتقال بیماری‌های خونی می‌شود که یک زالو برای چند نفر استفاده شود. این موضوع ممکن است در مراکزی که معتبر نیستند و افرادی که تحصیلات لازم را ندارند یا اطلاعات نداشته باشند یا صرف مسائل مالی بیایند یک زالو را برای چند نفر استفاده کنند، باعث انتقال بیماری شود.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1229007 برچسب‌ها طب سنتی